Heldere ochtend
We lopen door van functie-veranderende landschappen.
Elkaars belevingswerelden binnen.
Delen de pijn en de angst,
die we in ons leven tijdens groeischeuten hebben opgeslagen.
We beroeren de snaren van elkaars ziel.
We dwalen door de kennis die we opdeden tijdens onze opvoeding. Komen nabij onvergetelijke vergezichten.
De ervaringen worden ons te veel.
Zo intens dat het uiten van onze emoties in schilderijen moeizaam lukt.
De woorden van pijn blijven wat kleven.
Dagen van mentale "spierpijn" volgen.
Langzaam dringt het tot mij door:
wat een genade te delen in vrede en te helen zonder besef van de tijd.
In de dans van mijn leven
In de dans van mijn leven
en de chemie van mijn bestaan
kom ik lotgenoten tegen
die inclusief zijn in hun gaan
Ik omarm mijn "zijn"
tegelijk is daar het loslaten van de maakbare systemen
Dit alles doet mij beseffen:
dat in deze vlucht
het licht mij wordt gegeven
In de reflecties van mijn zintuigen
herken de almacht van het vertrouwen:
Het is goed er hier en nu te zijn
Bewust geworden van de reis
Ont-moeten we transparante flarden van het "zijn"
Gevoed door onbewuste krachten delen we het verleden
gericht op later
Hier en nu leren we kwetsbaar toelaten van gevoelens
leven in een tijd-loos gaan
Waarderen we contacten die soms snel verloren lijken
Diepgaand beseffen wij
dat we onszelf alleen
in een ander mens kunnen ervaren.